Fala - nad morzem

Zalesie

06 czerwiec 2012r.

ZALESIE 4 km od Międzyzdrojów , W Zalesiu należy skręcić w prawo. Przy drodze do Wapnicy, koło leśniczówki Wicko, na zboczach klifu znajdują się pozostałości po dwóch stanowiskach tajnej broni hitlerowskiej V-3. Na jednym z nich prawdopodobnie zamontowana była lufa działa o długości około 160m, na drugim około 90 m. Kilka zdań wyjaśnienia na temat tajnych broni V-l, V-2, V-3. Symbol " V" pochodził od słowa Vergeltungswaffe - broń odwetowa. Niemiecki ośrodek doświadczalny V-1 i V-2 znajdował się w Peenemiinde na wyspie Uznam, zniszczony z 17 na 18 sierpnia 1943 r. przez 600 alianckich samolotów. V-1 - była to bomba latająca, mały bezzałogowy samolot zaopatrzony w silnik pulsujący umożliwiający rozwijanie prędkości do 580 km/h. Pocisk o ciężarze całkowitym 2160 kg miał 600 kg ładunek wybuchowy o sile wybuchu bomby o ciężarze 1000 kg. V-2 była dalekosiężną rakietą o długości 13,85 m i wadze 12,9 t" zdolna do przenoszenia 975 kg materiałów wybuchowych, na odległość 260 - 350 km. V-2 w czasie lotu osiągała prędkość ponaddźwiękową. V-3 była ogromnym działem zdolnym do przenoszenia pocisków na odległość do 170 km. Lufa o długości 127 m, kaliber 150 mm, długość pocisku około 3 m, waga do 200 km. W pewnych odstępach od siebie, po obu stronach lufy były odgałęzienia - komory prochowe, których ładunki były odpalane elektrycznie, nadając pociskowi coraz większą prędkość. Żelbetonowe łoża działa budowane były na przeciwstokach wzniesień o kącie nachylenia 45 - 55 stopni. Popularnie zwane były "stonogą", "szybką Elizką". Próby z tymi pociskami natrafiały na trudności, nie osiągały zaplanowanej prędkości początkowej i koziołkowały w powietrzu. Po 25 strzałach z działa w Wicku, eksplodowały dwie komory, uszkadzając je poważnie. W grudniu 1944 r. zostały zdemontowane. Jedno z nich umieszczone na wagonie ostrzeliwało Antwerpię. Drugie ustawione na wzgórzu pod kątem 40 stopni ostrzeliwało Luksemburg. Obydwa zostały zniszczone przez Niemców podczas odwrotu. WAPNICA 7 km od Międzyzdrojów Miejscowość znajduje się 3 km od drogi głównej. Znana jest przede wszystkim ze względu na unikatowe jezioro Turkusowe. Powstało ono w zalanym wodami podskórnymi wyrobisku kredowym. Do II wojny światowej były tutaj eksploatowane złoża kredy piszącej. Zajmuje 1,6 ha powierzchni, a głębokość dochodzi do 20 m. Zalegający w nim węglan wapnia w zależności od oświetlenia nadaje wodzie różne odcienie zieleni. Tuż przy jeziorze usytuowany jest parking dla samochodów i autokarów. Samo jezioro ogrodzone jest drewnianą balustradą, przy której prowadzi ścieżka turystyczna łącząca się ze szlakiem niebieskim biegnącym do Lubina. Warto zrobić sobie krótką wycieczkę pieszą wspinając się na wzniesienia Góry Piaskowej skąd rozpościera się wspaniały widok na okolicę i Zalew Szczeciński. W okolicach Wapnicy w łatach 70-tych XX w. eksploatowano ropę naftową (pozostały po tym szyby naftowe). Wytrwałym polecamy dalszy spacer do Lubina (niebieskim szlakiem) by zobaczyć w całej okazałości najpiękniejszą panoramę na Pomorzu Zachodnim. Widać stąd Dolinę Trzciągowską, Zalew Szczeciński z wyspami wstecznej Świny, płaski półwysep Przytór oraz Zatokę Pomorską. Na stokach Lelowej Góry znajduje się rezerwat przyrody im. prof. Władysława Szafera. We wsi godny jest obejrzenia ponad 400 - letni dąb "Prastary" (o obw. 650 cm i wys. 24 m), uznany za pomnik przyrody. Schronisko Młodzieżowe, (sezon) tel. (0936) 802-04 LUBIN 9 km od Międzyzdrojów Znajduje się 4,5 km na południe od drogi głównej. W Lubiniu już w VIII w. znajdowało się starosłowiańskie grodzisko, było to najdalej na północ wysunięte stanowisko kultury łużyckiej. We wczesnym średniowieczu pełnił rolę grodu obronnego Wolinian, strzegąc ich zachodnich granic oraz latarni morskiej i punktu sygnalizacyjnego. Misja Ottona z Bambergu w 1124 r. dokonała chrztu mieszkańców i wybudowała kościół. W 1173 r. Lubin został zdobyty i zniszczony przez Duńczyków. Dzisiaj mieszkańcy Lubina wiodą żywot cichy i spokojny, o jego świetniejszej przeszłości przypominają ośrodki wczasowe, obecnie mało wykorzystane i niszczejące. Obiekty warte zobaczenia: * Przy neogotyckim kościele w Lubiniu stoi granitowa chrzcielnica utworzona z dawnych żaren neolitycznych oraz trzy stare lipy pomniki przyrody - "Babki Proszalne" o obw. do 750 cm. * Grodzisko słowiańskie z IX - XII w. znajduje się na najwyższym punkcie klifu (55 m n.p.m.). * Przy przystanku PKS w dniu 9 czerwca 1990 r. odsłonięto tablice pamiątkową poświęconą dr Czesławowi Piskorskiemu o treści: "Czesław Piskorski, 1915 - 1987, wielki publicysta, krajoznawca i przewodnik, nestor turystyki na Pomorzu Zachodnim, honorowy członek PTTK, wychowawca wielu pokoleń turystycznych i krajoznawczych, wspaniały gawędziarz" Projekt tablicy wykonał - arch. plastyk Grzegorz Sztuka. Umieszczono ją tutaj z inicjatywy Eugeniusza Kędzierskiego, działacza PTTK w Międzyzdrojach. Na północny - wschód od Lubina znajduje się wzgórze Zielonka. W dniu 23 maja 1993 r. na tym wzgórzu uroczyście otwarto punkt widokowy, w ramach proklamowanego przez Międzynarodówkę Przyjaciół Przyrody (NFI) - UJŚCIE ODRY Krajobrazem Roku 1993/94. Od Lubina w kierunku Karnocic ciągnie się klif nadzałewowy, to kolejny bezcenny twór przyrody. Na plaży wielkie głazowisko, ciągnące się przez około 2 km. Obwód niektórych kamieni dochodzi do 5 m. Utworzono tu rezerwat przyrody - ochronie podlega klif nadbrzeżny. Przy granitowym głazie z wyrytym napisem: "Rezerwat przyrody im prof. A. Wodziczki. 1887 - 1948 zasłużonego przyrodnika odkrywcy piękna Wolina" rośnie - "Dąb Wolinian" (pomnik przyrody). W niewielkim basenie jest możliwość do wpływania i cumowania żaglówek (w byłej bazie ZSMP). Zaplecze na lądzie dobre (obiekty wypoczynkowe i sanitarne). » Stacja Turystyczna PTTK, tel. (0936) 809-58 Inna propozycja wypadu z Międzyzdrojów to wędrówka do centrum wyspy Wolin. Do Warnowa i na Pojezierze Wolińskie (lub inaczej zwane Warnowsko - Kołczewskie). Można tam dotrzeć pociągiem lub zielonym szlakiem pieszym przez rezerwat pokazowy żubrów. Rezerwat pokazowy żubrów (ŻUBROWISKO) - 2 km na wschód od centrum Międzyzdrojów. W 1975 r. utworzono dwie kwatery: zimową i letnią, otoczono wysoką palisadą, dokąd sprowadzono w 1976 r. pierwsze żubry rasy białowieskiej (byk - "Podskakiewicz" i krowy: "Pominą", "Podwyżka", "Pompea") z Pusz- czy Boreckiej. 23 października 1976 r. urodziło się pierwsze żubrzątko nazwane "Pomo-rzanka". Obecnie jest ich kilka, urodzonych już tutaj, na Wolinie. Imiona ich rozpoczynają się na "Po" (Poland - od nazwy kraju w którym żyją). Te ogromne, królewskie zwierzęta można podglądać ze specjalnych stanowisk w okresie letnim (od 1 czerwca do 15 września) codziennie oprócz poniedziałków od 10.00 do 18.00. Po sezonie w piątek i poniedziałek od 9.00 do 15.00. Karmienie odbywa się o godz. 7.00 i 18.00.

Zalesie, portale turystyczne, nad morzem